Migrena to schorzenie, które mocno wpływa na codzienne funkcjonowanie Pacjentów. Pojawiające się regularnie, silne i trwające nawet kilka dni bóle głowy potrafią uniemożliwić normalną aktywność. Przede wszystkim dlatego, że migrenom często towarzyszą takie objawy jak np. światłowstręt.
Wychodząc naprzeciw potrzebom Pacjentów brytyjscy naukowcy opracowali metodę przebudowywania i łączenia molekuł białka, która pozwala wykorzystywać toksynę botulinową (Botox® / Azzalur® ) w leczeniu m.in. przewlekłej migreny. Badania wykazały, że botox może skutecznie leczyć migrenę w ponad 80% przypadkach. Ponadto u więcej niż połowy Pacjentów dochodzi do całkowitego ustąpienia objawów, a u pozostałych do co najmniej dwukrotnego zmniejszenia ich częstotliwości i siły
Jak leczymy migrenę toksyną botulinową
Leczenie migreny nie jest proste ponieważ nie można w sposób jednoznaczny zdiagnozować jej przyczyn; może być spowodowana np. przyjmowaniem doustnych leków hormonalnych, stresem czy nieprawidłowa dietą.
Skuteczność zabiegu z użyciem botoxu bazuje na wskazaniu tych partii mięśni głowy, które uciskają, ugniatają lub w inny sposób podrażniają nerwy powodujące ataki migreny, a następnie iniekcyjnym podaniu toksyny botulinowej. Preparat najczęściej wstrzykiwany jest w mięśnie w okolicy skroni, czoła oraz tylnej części głowy i szyi. Wstrzyknięcie odpowiednich dawek botoxu do mięśni powoduje blokadę ich zakończeń nerwowych i tym samym zapobiega migrenowym bólom głowy.
Zabieg nie trwa długo, nie wymaga znieczulenia ani rekonwalescencji. Ponadto, w porównaniu do innych metod leczenia migreny wywołujących np. niestrawność czy zwiększenie masy ciała, u 95% Pacjentów leczonych botoxem nie wystąpią skutki uboczne.
Ważne
Blokada zakończeń nerwowych utrzymuje się przez ok. 6 miesięcy, efekt zabiegu jest zatem długotrwały, ale nie permanentny; należy go powtarzać po ustaniu działania preparatu.
Pomimo dużego bezpieczeństwa stosowania toksyny botulinowej mogą zdarzyć się przejściowe objawy uboczne w postaci nieznacznego bólu podczas iniekcji, zaczerwienienia lub małych krwiaków w miejscu wstrzyknięcia.
